-
1 adripio
ar-rĭpĭo ( adr-, B. and K.; arr-, Lachm., Ritschl, Fleck., Merk., Rib., K. and H., Weissenb., Halm), rĭpŭi, reptum, 3, v. a. [rapio], to seize, snatch, lay hold of, draw a person or thing to one's self (esp. with haste).I.In gen.A.Lit.:B.ut eum eriperet, manum arripuit mordicus: Vix foras me abripui atque effugi,
Plaut. Curc. 5, 1, 7; cf.the first of the words following, formed by Plaut. after the manner of Aristophanes: Quodsemelarripides Numquampostreddonides,
Pers. 4, 6, 23 Ritschl:gladium,
id. Capt. 4, 4, 7; Vulg. Gen. 22, 10:pugionem,
ib. Num. 25, 7:securim,
ib. Jud. 9, 48:arma,
Liv. 35, 36:cultrum,
id. 3, 48:telum, vestimenta,
Nep. Alcib. 10, 5:arcus Arripit,
Ov. M. 5, 64:ensem,
id. ib. 13, 386:saxum,
Curt. 6, 9:pileum vel galerum,
Suet. Ner. 26:scutum e strage,
Tac. A. 3, 23:sagittam et scutum,
Vulg. Jer. 6, 23:clipeum,
ib. Isa. 21, 5:aliquem barbā,
Plaut. Rud. 3, 4, 64:manu,
Liv. 6, 8:aliquam comā,
Ov. M. 6, 552:caput capillo,
Suet. Galb. 20: manum alicujus, Auct. B. G. 8, 23; Hor. S. 1, 9, 4.—Trop., to take to one's self, procure, appropriate, seize:II.Arripe opem auxiliumque ad hanc rem,
Plaut. Mil. 2, 2, 65:vox et gestus subito sumi et aliunde adripi non potest,
Cic. Or. 1, 59, 252:cognomen sibi ex Aeliorum imaginibus adripuit,
id. Sest. 32:non debes adripere maledictum ex trivio aut ex scurrarum aliquo convicio,
id. Mur. 6:libenter adripere facultatem laedendi,
id. Fl. 8, 19:aliquid ad reprehendendum,
id. N. D. 2, 65, 162:impedimentum pro occasione arripere,
Liv. 3, 35 al. —Transf.A.In gen., to seize, lay hold of, take possession of, secure:B.Sublimem medium arriperem, et capite pronum in terram statuerem,
Ter. Ad. 3, 2, 18:simul arripit ipsum Pendentem,
Verg. A. 9, 561:medium arripit Servium,
Liv. 1, 48:quando arripuerit te spiritus Domini malus,
Vulg. 1 Reg. 16, 16; so ib. Luc. 8, 29:Existit sacer ignis et urit corpore serpens, Quamcumque arripuit partim,
Lucr. 6, 661:quemcumque patrem familias adripuissetis ex aliquo circulo,
you might have taken, Cic. de Or. 1, 34, 159:nisi forte eum (dolorem) dicis, qui simul atque adripuit, interficit,
id. Fin. 2, 28, 93:vitulum,
Vulg. Deut. 9, 21:leones,
ib. Dan. 6, 24:navem,
ib. Act. 27, 15:arrepto repente equo,
Liv. 6, 8:cohortes arreptas in urbem inducit,
id. 34, 20.— Trop., of the mind, to seize upon with eagerness or haste, to learn quickly or with avidity:pueri celeriter res innumerabiles adripiunt,
Cic. Sen. 21, 78:quas (sc. Graecas litteras) quidem sic avide adripui, quasi diuturnam sitim explere cupiens,
id. ib. 8, 26; cf. id. Mur. 30:Quarum studium etsi senior arripuerat,
Nep. Cato, 3, 2:quaerit Socrates unde animum adripuerimus, si nullus fuerit in mundo,
Cic. N. D. 3, 11, 26:quod animus adriperet aut exciperet extrinsecus ex divinitate,
id. Div. 2, 11, 26.—As a judicial t. t., to bring or summon before a tribunal, to complain of, accuse (cf. rapio;C.esp. freq. of those who are complained of after leaving their office): eum te adripuisse, a quo non sis rogatus,
Cic. Planc. 22, 54:ad quaestionem ipse adreptus est,
id. Clu. 33:tribunus plebis consules abeuntes magistratu arripuit,
Liv. 2, 54:arreptus a P. Numitorio Sp. Oppius,
id. 3, 58:arreptus a viatore,
id. 6, 16:quaestor ejus in praejudicium aliquot criminibus arreptus est,
Suet. Caes. 23:inter Sejani conscios arreptus,
id. Vit. 2.—Hence,In Horace, to attack with ridicule or reproach, to ridicule, satirize: Primores populi arripuit populumque tributim, Sat. 2, 1, 69:luxuriam et Nomentanum arripe mecum,
id. 2, 3, 224. -
2 arripio
ar-rĭpĭo ( adr-, B. and K.; arr-, Lachm., Ritschl, Fleck., Merk., Rib., K. and H., Weissenb., Halm), rĭpŭi, reptum, 3, v. a. [rapio], to seize, snatch, lay hold of, draw a person or thing to one's self (esp. with haste).I.In gen.A.Lit.:B.ut eum eriperet, manum arripuit mordicus: Vix foras me abripui atque effugi,
Plaut. Curc. 5, 1, 7; cf.the first of the words following, formed by Plaut. after the manner of Aristophanes: Quodsemelarripides Numquampostreddonides,
Pers. 4, 6, 23 Ritschl:gladium,
id. Capt. 4, 4, 7; Vulg. Gen. 22, 10:pugionem,
ib. Num. 25, 7:securim,
ib. Jud. 9, 48:arma,
Liv. 35, 36:cultrum,
id. 3, 48:telum, vestimenta,
Nep. Alcib. 10, 5:arcus Arripit,
Ov. M. 5, 64:ensem,
id. ib. 13, 386:saxum,
Curt. 6, 9:pileum vel galerum,
Suet. Ner. 26:scutum e strage,
Tac. A. 3, 23:sagittam et scutum,
Vulg. Jer. 6, 23:clipeum,
ib. Isa. 21, 5:aliquem barbā,
Plaut. Rud. 3, 4, 64:manu,
Liv. 6, 8:aliquam comā,
Ov. M. 6, 552:caput capillo,
Suet. Galb. 20: manum alicujus, Auct. B. G. 8, 23; Hor. S. 1, 9, 4.—Trop., to take to one's self, procure, appropriate, seize:II.Arripe opem auxiliumque ad hanc rem,
Plaut. Mil. 2, 2, 65:vox et gestus subito sumi et aliunde adripi non potest,
Cic. Or. 1, 59, 252:cognomen sibi ex Aeliorum imaginibus adripuit,
id. Sest. 32:non debes adripere maledictum ex trivio aut ex scurrarum aliquo convicio,
id. Mur. 6:libenter adripere facultatem laedendi,
id. Fl. 8, 19:aliquid ad reprehendendum,
id. N. D. 2, 65, 162:impedimentum pro occasione arripere,
Liv. 3, 35 al. —Transf.A.In gen., to seize, lay hold of, take possession of, secure:B.Sublimem medium arriperem, et capite pronum in terram statuerem,
Ter. Ad. 3, 2, 18:simul arripit ipsum Pendentem,
Verg. A. 9, 561:medium arripit Servium,
Liv. 1, 48:quando arripuerit te spiritus Domini malus,
Vulg. 1 Reg. 16, 16; so ib. Luc. 8, 29:Existit sacer ignis et urit corpore serpens, Quamcumque arripuit partim,
Lucr. 6, 661:quemcumque patrem familias adripuissetis ex aliquo circulo,
you might have taken, Cic. de Or. 1, 34, 159:nisi forte eum (dolorem) dicis, qui simul atque adripuit, interficit,
id. Fin. 2, 28, 93:vitulum,
Vulg. Deut. 9, 21:leones,
ib. Dan. 6, 24:navem,
ib. Act. 27, 15:arrepto repente equo,
Liv. 6, 8:cohortes arreptas in urbem inducit,
id. 34, 20.— Trop., of the mind, to seize upon with eagerness or haste, to learn quickly or with avidity:pueri celeriter res innumerabiles adripiunt,
Cic. Sen. 21, 78:quas (sc. Graecas litteras) quidem sic avide adripui, quasi diuturnam sitim explere cupiens,
id. ib. 8, 26; cf. id. Mur. 30:Quarum studium etsi senior arripuerat,
Nep. Cato, 3, 2:quaerit Socrates unde animum adripuerimus, si nullus fuerit in mundo,
Cic. N. D. 3, 11, 26:quod animus adriperet aut exciperet extrinsecus ex divinitate,
id. Div. 2, 11, 26.—As a judicial t. t., to bring or summon before a tribunal, to complain of, accuse (cf. rapio;C.esp. freq. of those who are complained of after leaving their office): eum te adripuisse, a quo non sis rogatus,
Cic. Planc. 22, 54:ad quaestionem ipse adreptus est,
id. Clu. 33:tribunus plebis consules abeuntes magistratu arripuit,
Liv. 2, 54:arreptus a P. Numitorio Sp. Oppius,
id. 3, 58:arreptus a viatore,
id. 6, 16:quaestor ejus in praejudicium aliquot criminibus arreptus est,
Suet. Caes. 23:inter Sejani conscios arreptus,
id. Vit. 2.—Hence,In Horace, to attack with ridicule or reproach, to ridicule, satirize: Primores populi arripuit populumque tributim, Sat. 2, 1, 69:luxuriam et Nomentanum arripe mecum,
id. 2, 3, 224.
См. также в других словарях:
The Idler (1758–1760) — This article is about the 18th century series of essays. For other publications called The Idler, see The Idler (disambiguation). The Idler was a series of 103 essays, all but twelve of them by Samuel Johnson, published in the London weekly the… … Wikipedia
Spain — /spayn/, n. a kingdom in SW Europe. Including the Balearic and Canary islands, 39,244,195; 194,988 sq. mi. (505,019 sq. km). Cap.: Madrid. Spanish, España. * * * Spain Introduction Spain Background: Spain s powerful world empire of the 16th and… … Universalium
Dates of 2006 — ▪ 2007 January Keeping America competitive requires affordable energy. And here we have a serious problem. America is addicted to oil, which is often imported from unstable parts of the world. U.S. Pres. George W. Bush, in his state of the union… … Universalium
Meletius of Antioch — • Lengthy article on the career of the gentle bishop who longed for unity in the Church Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Meletius of Antioch Meletius of Antioch … Catholic encyclopedia
international relations — a branch of political science dealing with the relations between nations. [1970 75] * * * Study of the relations of states with each other and with international organizations and certain subnational entities (e.g., bureaucracies and political… … Universalium
biblical literature — Introduction four bodies of written works: the Old Testament writings according to the Hebrew canon; intertestamental works, including the Old Testament Apocrypha; the New Testament writings; and the New Testament Apocrypha. The Old… … Universalium
china — /chuy neuh/, n. 1. a translucent ceramic material, biscuit fired at a high temperature, its glaze fired at a low temperature. 2. any porcelain ware. 3. plates, cups, saucers, etc., collectively. 4. figurines made of porcelain or ceramic material … Universalium
China — /chuy neuh/, n. 1. People s Republic of, a country in E Asia. 1,221,591,778; 3,691,502 sq. mi. (9,560,990 sq. km). Cap.: Beijing. 2. Republic of. Also called Nationalist China. a republic consisting mainly of the island of Taiwan off the SE coast … Universalium
Germany — /jerr meuh nee/, n. a republic in central Europe: after World War II divided into four zones, British, French, U.S., and Soviet, and in 1949 into East Germany and West Germany; East and West Germany were reunited in 1990. 84,068,216; 137,852 sq.… … Universalium
japan — japanner, n. /jeuh pan /, n., adj., v., japanned, japanning. n. 1. any of various hard, durable, black varnishes, originally from Japan, for coating wood, metal, or other surfaces. 2. work varnished and figured in the Japanese manner. 3. Japans,… … Universalium
Japan — /jeuh pan /, n. 1. a constitutional monarchy on a chain of islands off the E coast of Asia: main islands, Hokkaido, Honshu, Kyushu, and Shikoku. 125,716,637; 141,529 sq. mi. (366,560 sq. km). Cap.: Tokyo. Japanese, Nihon, Nippon. 2. Sea of, the… … Universalium